STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNN

[PYTEK]

Usuwacie WPISY, które są Wam niewygodne.
Sprawa STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNNEGO GMINY KROKOWA - jest problemem całej naszej gminy.
Komuś zależy na tym FORUM, aby nie było informacji o polityce przestrzennej w gminie.
KTO i DLACZEGO pousuwał temat STUDIUM - dot. zagospodarowania przestrzennego Dębek Wschodnich.
Nikt w ten sposób - poprzez usuwanie wpisów - nie zamknie ludziom swojego głosu.

[kamer]

"Bardzo wzruszyłem się" jak przeczytałem uzasadnienie Rady Gminy Krokowa w sprawie złożenia skargi do WSA w Gdańsku na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Pomorskiego stwierdzające nieważność uchwały Nr III/22/2010 z dnia 29.12.2010 :
"Kwestia uwzględnienia przez Radę w uchwale z 29 grudnia 2009r. wybranych w/w 9 uwag , dotyczących 58 pojedynczych działek ( tzw. Dębki Wschodnie”) powoduje fakt braku spójnej polityki przestrzennej i zarzut nierównego traktowania właścicieli działek - co zostało wyraźnie sformułowane w uzasadnieniu uchwały Nr III/22/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r."
A w uzasadnieniu uchwały czytam:
"Działki posiadają różne powierzchnie, przeważają wydzielenia wielkości ok. 500m², tworzą zbiór jakby przypadkowo wybranych działek. Większość terenu jest gruntem rolnym , brak jest na nim uzbrojenia w sieć wodociągowo-kanalizacyjną. Przedmiotowe działki nie tworzą jednolitego, zwartego terenu" ...... "Podstawową jednakże kwestią jest zarzut nierównego traktowania podmiotów prawnych, w tym wypadku właścicieli, gdyż w/w uchwale Rada Gminy jednocześnie dopuszcza i nie dopuszcza zabudowę na sąsiadujących ze sobą działkach. Zasada równości wobec prawa wyrażona w art. 32 Konstytucji RP nakazuje aby prawo traktowało w podobny sposób osoby będące się w podobnej sytuacji"
Czy radnym nie wydaje się że Wojewoda ma uzasadnione zastrzeżenia i postąpił słusznie?
Obecna Rada wszystkie wnioski potraktowała równo, zmieniła też uchwały poprzedniej Rady - teraz rządzimy my wg zasady: NIE bo NIE. Jak wszyscy będziemy kierowali się tą zasadą - daleko nie zajedziemy.
Będziemy się miotać od ściany do ściany. Radni rzekomo niezwykle wnikliwie analizowali każdy z ponad 600 wniosków a powinni wiedzieć że np. enklawa ok. 60 działek znajdująca się w odległości 350 m na wschód od Dębek -w kierunku Karwienskich Błot, to były teren Spółdzielni "IELDZINO" podzielony w 1993 r. wg ścisłych ustaleń Gminy Krokowa: działki musiały mieć ok 1000 m2 oraz wytyczone drogi dojazdowe o szerokości 8 m a skrzyżowania-narożniki dróg ścięte o następne 2,5 m. Tereny te wg zapewnień urzędników gminy miały być przeznaczone pod zabudowę letniskową. Przez 18 lat gmina nic w tym temacie nie zrobiła. Już samo uzasadnienie obecnych radnych że nasze działki mają po ok 500 m2 i nie posiadają dróg dojazdowych nie jest prawdą - wystarczyło zrobić rozeznanie w terenie lub zapoznać się z istniejącymi mapami.
Powoływanie się na art. 32 Konstytucji RP o zasadzie równego traktowania obywateli
uważam za wiekie nadużycie.
Jeśli leży Wam na sercu krzywda i troszczycie się o właścicieli działek których wnioski nie zostały pozytywnie rozpatrzone to możecie to zmienić - ZAŁATWIĆ JE POZYTYWNIE. Przyjmijcie uchwałę dopuszczającą w rejonie tzw. Dębki Wschodnie - zabudowę letniskową wg ustalonych reguł jak np: wielkość powierzchni, wysokość zabudowy, rodzaj pokrycia dachu itp
Wtedy wszyscy będą potraktowani równo.

[To ja - Wasz ......]

ZNOWU - TAK ZNOWU, BO POPRZEDNIE DANE ZOSTAŁY USUNIĘTE.
Jak widać trzeba naszemu społeczeństwu podać bezprawne działania Wójta Gminy w sprawie "STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNNEGO GMINY KROKOWA".
Wojewoda Pomorski w dniu 4 lutego 2011 r uchylił Rozstrzygnięciem nadzorczym dwie uchwały nr 22 i 23 z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie studium.
Jak widać ADMINISTRATOR tego FORUM chce nam - społeczeńtwu - zamknąć usta.

[To ja - Wasz ......]

WOJEWODA POMORSKI Gdańsk, 2011 -02-04
WI.I/DB/AO/KJ/7041-44-27/1/11
ROZSTRZYGNIECIE NADZORCZE

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity z. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1591z późn. zm.) i art.28 ustawy z dnia 2l marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (D z. U. Nr 80, poz. 717z późn. zm)

stwierdza się nieważność

uchwały Nr lll/22/20l0 Rady Gminy Krokowa z dnia2 9 grudnia2 010w sprawie u chylenia uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334i2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa,

UZASADNIENIE
Rada Gminy Krokowa podjęła na sesji w dniu 29 grudnia 2010 r. uchwałę Nr III/22/2010 w sprawie uchylenia uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.
Przedmiotowa uchwała wpłynęła do organu nadzoru w dniu 05 stycznia 2011 r.
W toku badania legalności przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem art. 9, 10 i 11 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 ze zm. – dalej: Ustawa), co skutkuje koniecznością wyeliminowania jej z obrotu prawnego poprzez stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
W doktrynie prawa administracyjnego wskazuje się, że organ, który w ramach posiadanych kompetencji może stworzyć dany akt administracyjny, posiada także kompetencje do jego uchylenia. Ani w doktrynie, ani w orzecznictwie nie podważa się, zatem, co do zasady prawa rady gminy do uchylania własnych uchwał.
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie zawiera przepisów dotyczących uchylania uchwał planistycznych, do których należy zaliczyć również poddaną badaniu uchwałę.
Jednakże w przypadku uchwał podejmowanych na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym pojawia się problem związany z istotą tej regulacji prawnej. Brak odrębnej regulacji prawnej dotyczącej uchylania takich uchwał pozwala w ocenie organu nadzoru przyjąć, iż ze swej istoty uchylenie takich uchwał (w tym uchwały o przyjęciu studium i rozpatrzeniu uwag) stanowi zmianę stanu prawnego na terenie danej gminy, czyli zmianę wiążącego uregulowania sposobu zagospodarowania przestrzennego.
Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 25 stycznia 2007 r. II SA/Bk 82/2006 wprawdzie uregulowania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie stanowią - z mocy art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - bezpośrednio powszechnie obowiązujących norm prawa, to jednak poprzez wpływ na treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oddziaływają pośrednio na sytuację prawną właścicieli nieruchomości położonych na obszarze studium.
Wywody powyższe odnieść można również, do podjętej, jako odrębna uchwała uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa, którą Rada Gminy Krokowa ..
Właściwą podstawę prawną dla podjęcia uchwały uchylającej uchwałę w sprawie rozpatrzenia uwag stanowić musiałby konkretny przepis ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z którego wprost wynikałaby kompetencja rady gminy do uchylania takiej uchwały.
Tymczasem przepis art. 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi podstawę wyłącznie do uchwalenia uchwały w sprawie uchwalenia studium i rozpatrzenia uwag.
W świetle obowiązujących przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym brak natomiast w ogóle podstaw do podjęcia przez radę gminy uchwały uchylającej studium oraz tym samym uchwały uchylającej uchwałę w sprawie rozpatrzenia uwag.
Wniosek taki wynika też już choćby z tytułu ustawy i zakresu jej stosowania. Ustawa reguluje kwestie dotyczące planowania i zagospodarowania przestrzennego, a zatem odnosi się do przyszłych zdarzeń, które będą podejmowane na podstawie przepisów planów miejscowych.
Zasadnie wskazuje się w orzecznictwie sądowym, że "w świetle przepisu art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) należy stwierdzić, że każda zmiana planu zagospodarowania przestrzennego, będąca zmianą przepisu gminnego, wymaga przestrzegania ustalonego w art.17 powyższej ustawy trybu postępowania, jak przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym nie ma żadnych możliwości pominięcia, bez względu na rodzaj i zakres zmian, czynności przewidzianych w art. 17 pkt 1, 3, 5 oraz 10-14 cytowanej ustawy. Pominięcie tych czynności stanowi istotne naruszenie trybu uchwalania zmian planu, powodujące nieważność uchwały na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy" (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2006 r., II SA/Wr 204/06, Lex nr 285067). Choć w tym miejscu wskazać należy, ponownie podkreślając, że każda uchwała wymaga indywidualnego do niej się odniesienia i może zaistnieć sytuacja, iż nie będzie konieczne ponowne przeprowadzenie procedury w jakimś zakresie
Powyższe rozważanie można w ocenie organu nadzoru odnieść także do procedury uchwalania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego i rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.
Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym zawiera kompleksową i zupełną regulację dotyczącą uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a zwłaszcza przepisy dotyczące istoty tego planu i rozwiniętego trybu jego przygotowania, oraz przepisy w zakresie uchwalania i procedowania w sprawie studium.
Organ nadzoru w szczególności zwraca uwagę na te z nich, które wprowadzają obowiązek zachowania warunków ustawowych oraz określają plan miejscowy jako przepis gminny. Każda zmiana planu miejscowego jest zmianą przepisu gminnego i wymaga zachowania takich samych warunków jak przygotowanie samego planu. W tej sytuacji nie ma wątpliwości, że uchwała o planie miejscowym nie może zawierać unormowań przewidujących możliwość uchylenia planu bez jednoczesnego wprowadzenia stosownych zmian w planie już obowiązującym. Wniosek taki wzmacnia okoliczność, że obecna ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym przewiduje rozwiniętą procedurę przygotowania i uchwalenia planu, a nie jego uchylenia i zawiera gwarancje dla zainteresowanych w postaci możliwości wnoszenia wniosków i uwag do projektu planu. Korzystanie zaś z tych gwarancji nie jest możliwe w przypadku uchwały uchylającej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (por. też w tym zakresie wyrok z dnia 21 stycznia 1997 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 stycznia 1997 r., II SA/Kr 1648/96, ONSA 1997/4/176).
Powyższe wywody mają zastosowanie do wszystkich uchwał podejmowanych przez radę w ramach procedury planistycznej.
Organ nadzoru podkreśla, że ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że każde naruszenie procedury planistycznej, której etapy są określone w art. 17 i art.11, powoduje nieważność uchwały rady gminy w całości lub w części (art. 28).
Podobne stanowisko przyjęła także doktryna: „Rezygnacja z publicznej gospodarki przestrzennej w drodze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wymaga zachowania formy właściwej dla jej wprowadzenia. Tak jak w przypadku uchwalenia planu, również w razie jego zniesienia powstają skutki prawne o doniosłym znaczeniu dla gminy i podmiotów prywatnych” („Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz.”, p.red. Z. Niewiadomskiego, W-wa 2005, str. 199).
W świetle powyższego nie budzi wątpliwości organu nadzoru, że podjęcie uchwały o uchyleniu uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa, bez wyraźnej podstawy ustawowej w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym stanowi kwalifikowane naruszenie procedury planistycznej i może dać podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały.
Stosownie do art.28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, uchwała w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest nieważna w przypadku naruszenia zasad sporządzenia planu, bądź istotnego naruszenia trybu jego sporządzania, bądź naruszenia właściwości organów w tym zakresie. Tryb procedury uchwalenia planu odnosi się do kolejno podejmowanych czynności planistycznych, określonych przepisami ustawy, gwarantujących możliwość udziału zainteresowanych podmiotów w procesie planowania (składanie wniosków i uwag) i pośrednio do kontroli legalności przyjmowanych rozwiązań w granicach uzyskiwanych opinii i uzgodnień. Pojęcie zaś zasad sporządzania planu wiąże się z merytorycznymi wartościami i wymogami kształtowania polityki przestrzennej.
W tym miejscu wskazać należy, iż w art.11 i art. 17 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określono szczegółowo procedurę poprzedzającą uchwalenie studium i planu zagospodarowania przestrzennego. Takie określenie procedury planistycznej służy ochronie praw obywateli przy wykonywaniu przez gminy władztwa planistycznego. Ścisłe przestrzeganie procedury planistycznej zostało przez ustawodawcę, co wskazano już wyżej, obwarowane sankcją nieważności.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153, poz.1270 z późn.zm.) na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze służy organom gminy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku za pośrednictwem Wojewody Pomorskiego, w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia.

Zgodnie z art. 92 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.

[To ja - Wasz ......]

WOJEWODA POMORSKI Gdańsk, 201I -02-04
WI.I/DB/AO/KJ/7041-44-27/2/11

ROZSTRZYGNIECIE NADZORCZE
Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst
jednolity: Dz. I). 22001 r., Nr 142, poz. l59l z p62n. zm.) i art. 28 ustawy z dnia z dnia 27 marca 2003 r . o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym(D z. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.)

stwierdza się nieważność
uchwały Nr lll/23/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchwalenia
Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.

UZASADNIENIE
Rada Gminy Krokowa podjęła na sesji w dniu 29 grudnia 2010 r. uchwałę Nr III/23/2010 w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.
Przedmiotowa uchwała wpłynęła do organu nadzoru w dniu 05 stycznia 2011 r.
W toku badania legalności przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem art.9, 10, 11 i 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 ze zm. – dalej: Ustawa), co skutkuje koniecznością wyeliminowania jej z obrotu prawnego poprzez stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
Uchwałą Nr III/23/2010 z dnia 29 grudnia 2010 r. Rada Gminy Krokowa uchwaliła Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag.
Rozstrzygnięcie Rady Gminy Krokowa o sposobie rozpatrzenia uwag stanowi załącznik nr 2 do badanej uchwały.
W pierwszej kolejności organ nadzoru wskazuje, że proces uchwalania studium składa się ze ścisłe określonej przepisami sekwencji czynności: podjęcie uchwały o przystąpieniu do opracowywania studium i zainicjowanie udziału społeczeństwa w procedurze jego opracowywania, sporządzenie projektu studium, konsultacje profesjonalne, konsultacje społeczne, przedstawienie projektu studium radzie gminy.
Przy czym oczywistym jest, iż projekt studium przechodząc przez kolejne etapy musi być weryfikowany i badany w niezmienionym istotnie kształcie na każdym z etapów. Naruszenie tej zasady oznacza naruszenie procedury uchwalania studium i skutkuje koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy.
Najważniejszym skutkiem prawnym uchwalenia studium jest dokonanie wiążących dla planowania miejscowego ustaleń w zakresie lokalnych zasad zagospodarowania. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest nie tylko aktem określającym założenia lokalnej polityki przestrzennej, lecz zawiera ustalenia wiążące przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz elementy regulacyjne w postaci lokalnych zasad zagospodarowania. Wymóg zgodności planu zagospodarowania przestrzennego ze studium gminy jest jedną z podstawowych zasad przyjętych przez ustawodawcę w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Istotnym etapem w pracach nad uchwalaniem studium jest rozpatrzenie i rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag zgłoszonych w toku konsultacji społecznych.
Uwagi te mają charakter indywidualny, a zatem oczekiwać należy, iż także rozstrzygnięcie o sposobie ich rozpatrzenia winno mieć charakter indywidualny. Ponadto rozstrzygnięcie rady winno mieć charakter merytoryczny i towarzyszy mu ocena zasadności uwag, w której wynika uwaga może zostać uwzględniona lub odrzucona. Z tego wynika, że rada nie może ograniczyć się do rozpatrzenia „listy uwag” nieuwzględnionych przez organ sporządzający projekt studium, ale musi się zapoznać z ich treścią oraz poddać głosowaniu poszczególne uwagi z listy (red. Z.Niewiadomski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz. Warszawa 2005 r., s.123-124).
Podobne stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20.04.2010 r., sygn.akt II OSK 337/10 (Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych: orzeczenia.nsa.gov.pl) gdzie stwierdził, iż rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag co do projektu studium musi mieć charakter merytoryczny, a więc rada musi ocenić zasadność wniesionej uwagi czego efektem będzie jej uwzględnienie lub odrzucenie (nieuwzględnienie). Rozstrzygając o sposobie rozpatrzenia uwag – niezależnie od tego czy nastąpi to w jednym głosowaniu dotyczącym również studium, czy też w odrębnej uchwale, podjętej przed uchwałą w sprawie studium – rada musi opowiedzieć się, czy uwagi uwzględnia, czy też nie.
Podzielając w całości stanowisko wyrażone przez skład orzekający w powyższej sprawie, organ nadzoru stwierdza, iż wymóg oceny merytorycznej wszystkich uwag w czasie uchwalania badanej uchwały nie został spełniony, co uzasadnia stwierdzenie, iż badaną uchwałę podjęto z naruszeniem trybu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Jak wynika z art.12 ust.1 ustawy studium uchwala rada, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag, o których mowa w art.11 pkt 12. Tekst i rysunek studium oraz rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowią załącznik do uchwały o uchwaleniu studium. Należy, zatem podkreślić, iż przepisy ustawy zawierają sformalizowany tryb sporządzania i uchwalania studium. Określony w art.12 ust.1 wymóg rozstrzygnięcia przez radę gminy o sposobie rozpatrzenia uwag stanowi gwarancję udziału czynnika społecznego w procedurze sporządzania studium i stwarza jedną z możliwości wpływania na treść studium, zatem nie może być pomijany lub bagatelizowany przez organy uchwałodawcze gminy.
Organ nadzoru zauważa, iż wobec stwierdzenia przez organ nadzoru nieważności uchwały w sprawie Nr III/22/2010 rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa, ustalenie studium przyjętego badana uchwała są sprzeczne z uchwałą Nr XLVI/334/2009 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2009 roku, co stanowi naruszenie trybu procedury planistycznej, określonej w art.11 ustawy.
W ocenie organu nadzoru nie bez znaczenia dla ważności badanej uchwały jest nadto kwestia rozciągnięcia w czasie procesu uchwalania studium. Uchwała o przystąpieniu do sporządzania studium podjęta została w dniu 31.03.2006 r. (uchwała Rady Gminy Krokowa nr XLIII/413/2006). W przeciągu tego okresu czasu zmieniły się uwarunkowania będące przesłanką określenia kierunków zagospodarowania przestrzennego, jak i zmianie uległy przepisy prawa.
Również nie bez znaczenia dla oceny zgodności badanej uchwały z prawem jest zbyt duża odległość czasowa pomiędzy przeprowadzeniem konsultacji społecznych czy profesjonalnych, a momentem uchwalenia studium powoduje, że ten etap procedury uchwalania studium nie pozwolił w pełni uwzględnić najbardziej aktualnych kwestii faktycznych i prawnych w toku prowadzonych konsultacji.
Ponadto w ocenie organu nadzoru pozostawienie w obrocie prawnym uchwały Nr III/23/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa, poprzedzonej uchwałą Nr III/22/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa, w stosunku do której organ nadzoru również podjął rozstrzygnięcie nadzorcze, stanowiłoby niedopuszczalne naruszenie procedury uchwalania studium z uwagi na ominięcie etapu głosowania nad sposobem rozpatrzenia uwag.
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono, jak w sentencji.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153, poz.1270 z późn.zm.) na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze służy organom gminy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku za pośrednictwem Wojewody Pomorskiego, w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia.

Zgodnie z art. 92 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.

[To ja - Wasz ......]

A WIĘC STAN PRAWNY - STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KROKOWA
1. Obowiązuje uchwała Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.

2. NIESTETY RADA GMINY sterowana Przez Wójta - Doeringa, postanowiła zaskarżyć (znowu jak w 2002 r. ) rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Wtenczas Krokowa przegrała i jak widać z orzecznictwa i tą skargę do WSA w Gdańsku też przegra - I CO - znowu przez następne tala nie będzie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.

3. Niestety nie ma studium - A WIĘC - nie ma planów miejscowych.

Tak byliśmy oszukiwani przez DOERINGA I BIAŁKA - to, że mamy studium i miejscowe plany zagospodarowania

[PYTEK]

Fragmenty z opubliowanego Protokołu obrad V Nadzwyczajnej Sesji Rady Gminy Krokowa VI kadencji z dnia 22 lutego 2011 roku
Podjęcie uchwał w sprawach:
1) Złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Pomorskiego WI.I/DB/AO/KJ/7041-44-27/1/11 z dnia 4 lutego 2011 r. stwierdzające nieważność uchwały Nr III/22/2010 Rady Gminy Krokowa w sprawie uchylenia uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa;
2) Złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Pomorskiego WI.I/DB/AO/KJ/7041-44-27/2/11 z dnia 4 lutego 2011 r. stwierdzające nieważność uchwały Nr III/23/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa;
Tyle osób wypowiedziało się w dyskusji na V nazwyczajnej Sesji RG na temat studium:
- Radna Grażyna Bradtke zacytowała §52 pkt. 5 Statutu Gminy Krokowa i zapytała się, czy w materiałach nie powinno się znaleźć rozstrzygnięcie nadzorcze. Otrzymała je dopiero na komisji.
Przewodniczący po raz kolejny zaznaczył, że na pierwszej sesji mówił o tym, że dodatkowe materiały: pisma wychodzące i przychodzące można sprawdzać i pobierać z Biura Rady Gminy.

Radny Mirosław Krampikowski - poprosił o odczytanie uzasadnienia do uchwały.
Projekt uchwały wraz z uzasadnieniem oraz rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewody przedstawiła Pani Maria Rozbicka – Szyndler.
Radna Grażyna Bradtke zapytała się o uchwałę 334 z 2009 roku, w której jej zdaniem Rada Gminy zdecydowała o budowlanym znaczeniu Dębek Wschodnich i zapytała, dlaczego Wójt nie wykonał zaleceń rady.
Wójt Gminy Krokowa stwierdził, że uchwała została wykonana.
Radna Grażyna Bradtke zapytała się jak długo będzie się czekało na decyzję sądu.
Radca Prawny Anna Zymni odpowiedziała, że zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym sąd zobowiązany jest wyznaczyć termin rozprawy w ciągu 30 dni od dnia jej doręczenia. Nie potrafiła powiedzieć jak długo będzie trwała procedura rozpatrzenia skargi.
Zaznaczyła również, że do momentu wyznaczenia terminu pierwszej rozprawy Wojewoda może uchylić swoją decyzję.

Tyle Rada Gminy wie na temat Studium - i tak nas mami swoimi uchwałami.

[Infromacja dla społeczeńtwa gminy Krokowa]

INFORMACJA DLA SPOŁECZEŃSTWA GMINY KROKOWA
Z ustaleń wynika, że w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku SKARGI Rady Gminy Krokowa na dwa Rozstrzygnięcia nadzorcze Wojewody pomorskiego z dnia 4 lutego 2011 r. zostały zarejestrowane pod sygnaturą akt:
1. II SA/Gd 322/11 - ze skargi Rady Gminy na Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Pomorskiego - sygn. akt. (WI.I/DB/AO/KJ/7041-44-27/1/11), w którym zostało zapisane, że:
”stwierdza się nieważność uchwały Nr lll/22/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie u chylenia uchwały Rady Gminy Krokowa Nr XLVI/334/2009 z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa”,
2. II SA/Gd 323/11 - ze skargi Rady Gminy na Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Pomorskiego - sygn. akt (WI.I/DB/AO/KJ/7041-44-27/2/11, w którym zostało zapisane, że:
„ stwierdza się nieważność uchwały Nr lll/23/2010 Rady Gminy Krokowa z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa.

Trzeba na te posiedzenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku zaprosić naszych radnych.

[Mieszkaniec gminy.]

A nasz Wójt chodzi po gminie i rozpowiada, że studium będzie po rozpatrzonych sprawach przez Sąd Administracyjny w Gdańsku i nie ma czym się przejmować.

[Jarosz]

Mam pytanie do wiedzących.
Czy nas WOJT to RADA GMINY - bo mi ta wygląda jak na Sesjach siedzą obok siebie
WÓJT > PRZEWODNICZĄCY > PADCA PRAWNA bezprawia gminy.

[Mieszkaniec gminy.]

Rzeczywiście - miejsce Wójta (Doeringa) - jest przy Przewodniczącym Rady Gminy (Piontka).
Niestety Wójt steruje Radą Gminy - a to niestety Rada Gminy powinna sprawować nadzór i kontrolę na u[prawianym bezprawiem Wójta.
Tak Rada Gminy dała podprowadzić się Wójtowi w skarżeniu Rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody do WSA w Gdańsku.
Z informacji, które dotarły - to rozprawy przed WSA w Gdańsku będą się toczyć na przełomie czerwca i lipca.

[Infromacja dla społeczeńtwa gminy Krokowa]

Rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku - w sprawie Rozstrzygnięć nadzorczych Wojewody pomorskiego o uchyleniu dwu uchwał Rady Gminy z 29 grudna 2010 r. w sprawie STUDIUM uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krokowa - 2 CZERWCA 2011 r.

[Mieszkaniec gminy.]

Rzeczywiście jak już informujesz - to podawaj dokładnie - co, gdzie i kiedy.
Rzeczywiście Rozprawy przed Wojewódzkim Sąem Administracyjnym odbęda się - 2 czerwca 2011 r w sali nr 1 o godz. 9-tej.
Sąd będzie rozpatrywał SKARGI Rady Gminy ( Wójta gminy) na Rozstrzygnięcia nadzorcze Wojewody pomorskiego, który uchylił dwie uchwały w sprawie studium, które zostały uchwalone z naruszeniem prawa.

[Infromacja dla społeczeńtwa gminy Krokowa]

Rzeczywiście - Infromacja dla społeczeńtwa gminy Krokowa - nie podała dokładnej informacji - bo w gminie nie chcieli podać - [color=#FF0000]"TAJEMNICA SŁUŻBOWA" [/color]- przed społeczeńtwem
To może WÓJT naszej gminy zabierze RADNYCH BEZRADNYCH naszej GMINY KROKOWA - tak jak to miało miejsce, kiedy byli u Wojewody Pomorskiego przed wydaniem Rozstrzygnięcia nadzorczego o uchyleniu uchwał w sprawie studium.
Ciekawe ilu radnych KROKOWEJ pojedzie do Gdańka na rozprawę - aby dowiedzieć się nad czym zagłosowali w dniu 29 grudnia 2010 r.

[Mieszkaniec gminy.]

Czy jedzie Autobus z Radnymi Gminy Krokowej do Gdańska na rozprawę w sprawie uchwał, którę uchwalili a Wojewoda je uchylił.
Słyszałem, że w styczniu 2011 r. był taki wyjazd do Wojewody - Zaborowskiego

[Pytek]

Czy ktoś wie coś o rozprawie przed WSA w Gdańsku

[Mieszkaniec gminy.]

Z informacji jakie dotarły, to Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku:
1. Uchylił obydwa Rozstrzygnięcia nadzorcze Wojewody pomorskiego i w tej sytuacji Gmina ma Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
2. Ale ciekawe co zrobi Wojewoda - czy podejmie działania do złożenia Skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego o uchylenie przez WSA rozstrzygnięć nadzorczych wojewody.
Niewiele w gminie mówi się dlaczego WSA uchyliło rozstrzygnięcia nadzorcze.
Doering i Piątek chodzą po gminie jak PAWIE.
Napięcie w tym temacie rośnie, ale ciekawe co zrobi teraz Wójt i Rada Gminy.

[Infromacja dla społeczeńtwa gminy Krokowa]

Oto Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku

II SA/Gd 322/11 - Wyrok WSA w Gdańsku
Data orzeczenia 2011-06-02
orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu 2011-03-31
Sąd Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Sędziowie Janina Guść, Jolanta Górska, Tamara Dziełakowska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6150 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
6411 Rozstrzygnięcia nadzorcze dotyczące gminy; skargi organów gminy na czynności nadzorcze
Skarżony organ - Wojewoda
Treść wyniku - Uchylono akt nadzoru
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia 4 lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały dotyczącej uchylenia uchwały w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1/ uchyla rozstrzygniecie nadzorcze, 2/ zasądza od Wojewody na rzecz Gminy kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

[Pytek]

NIC Z TEGO NIE ROZUMIEM

[Infromacja dla społeczeńtwa gminy Krokowa]

Wczoraj (6.06.2011) w RADIO "Kaszub" wypowiadał się Białk - ale niestety niczego nie wyjaśnił.
Jak widać - Władze gminne - też się obawiają reakcji Wojewody czyli wniesienia odwołania do NSA - bo jest wyjątkowa cisza w temecie.

[Prawnik]

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia 4 lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały dotyczącej uchylenia uchwały w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1/ uchyla rozstrzygniecie nadzorcze, 2/ zasądza od Wojewody na rzecz Gminy kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie

Przedmiotem niniejszej sprawy jest skarga Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z 4 lutego 2011 r., którym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591) i art. 28 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) stwierdzono nieważność uchwały Rady Gminy z 29 grudnia 2010 r. Nr [...] w sprawie uchylenia wcześniejszej uchwały tego organu z 29 grudnia 2009 r. w przedmiocie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K.

Zaskarżone rozstrzygnięcie dotyczy uchwały, która została podjęta w toku procedury uchwalania w gminie K. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Motywy podjęcia przez Radę uchwały z 29 grudnia 2010 r., a także powody wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia i zarzuty skargi należy poprzedzić opisem czynności podejmowanych przez organy gminy w ramach uchwalania studium. Z przedstawionej dokumentacji prac planistycznych wynika, że procedura sporządzania studium w gminie K. przebiegała w następujący sposób:

W dniu 31 marca 2006 r. Rada Gminy na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym i art. 9 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) podjęła uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. W jej wykonaniu w dniu 5 kwietnia 2006 r. Wójt Gminy ogłosił w prasie oraz przez obwieszczenie o podjęciu uchwały i poinformował, że zainteresowani mogą składać na piśmie w siedzibie Urzędu Gminy wnioski dotyczące studium w terminie do 9 maja 2006 r. O podjęciu uchwały w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia studium Wójt zawiadomił również właściwe instytucje i organy. Po rozpatrzeniu wniosków został opracowany projekt studium. Był on wyłożony do publicznego wglądu w dniach od 29 grudnia 2008 r. do 29 stycznia 2009 r. W dniu 22 stycznia 2009 r. w Urzędzie Gminy odbyła się dyskusja publiczna nad przyjętymi w projekcie rozwiązaniami. Łącznie do projektu studium wniesiono wówczas 321 uwag, w których właściciele działek położonych na terenie objętym projektem studium wnioskowali w większości o zmianę ustaleń projektu studium dla ich nieruchomości polegającą na włączeniu działek w obszar zainwestowania, w tym na cele budowlane i rekreacji, zamiast przeznaczenia ich na obszary rolnicze i zieleni krajobrazowej. Większość uwag odnosiła się do terenu K B.

W dniu 27 lutego 2009 r. Wójt ogłosił, że w związku z wejściem w życie w dniu 15 listopada 2008 r. ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 1199, poz. 1289) powstała konieczność dostosowania do jej wymogów procedury sporządzania i uchwalania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz że w związku z tym po przeprowadzeniu strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, projekt studium zostanie ponownie wyłożony do publicznego wglądu. W dniu 11 kwietnia 2009 r. ogłoszono w prasie oraz przez obwieszczenie o ponownym wyłożeniu do publicznego wglądu w okresie od 28 kwietnia do 10 czerwca 2009 r. projektu studium uzupełnionego o prognozę oddziaływania na środowisko, poinformowano o terminie dyskusji publicznej oraz o możliwości wnoszenia uwag do studium w terminie do 2 lipca 2009 r. W dniu 28 maja 2009 r. przeprowadzono dyskusję publiczną Po tym wyłożeniu do projektu studium wniesiono 285 uwag, w których właściciele działek położonych na terenie objętym projektem ( głównie położonych na terenie K.B.) wnioskowali w większości o zmianę ustaleń projektu studium dla ich nieruchomości polegającą na włączeniu działek w obszar zainwestowania, w tym na cele budowlane i rekreacji, zamiast przeznaczenia ich na obszary rolnicze i zieleni krajobrazowej.

Jak wynika ze sporządzonej dokumentacji (wykazów uwag) wniesione uwagi nie zostały uwzględnione przez Wójta. Sporządzony projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag organ wykonawczy przedstawił Radzie Gminy.

Uchwalenie studium i rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag znalazło się w porządku sesji Rady odbytej w dniach 9-10 i 29 grudnia 2009 r. Z nadesłanego na żądanie Sądu protokołu przebiegu sesji wynika, że po przedstawieniu przez radcę prawnego i Wójta uzasadnienia do projektu uchwały odbyła się dyskusja. Zgłoszony został przez jednego z radnych wniosek o głosowanie uwag "unblock" jednak nie został on przyjęty przez większość radnych i każda uwaga była poddana odrębnemu głosowaniu. Z protokołu wynika, że uwagę i rozstrzygnięcie Wójta przedstawiał projektant, a następnie Rada głosowała nad uwagą "przyjmując (podtrzymując), bądź odrzucając rozstrzygnięcie Wójta" (str. 3-14 protokołu k. 26-46). Większość uwag nie została uwzględniona. Rada podtrzymała rozstrzygnięcie Wójta. Odnośnie uwag oznaczonych numerami 35, 36 z pierwszego wyłożenia oraz 24, 66 128, 168, 177, 178, 179 z drugiego wyłożenia Rada postanowiła odrzucić rozstrzygnięcie Wójta. W wyniku powyższego głosowania z porządku obrad wycofano podjęcie uchwały w sprawie uchwalenia studium. W trakcie tej sesji w dniu 29 grudnia 2009 r. Rada podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. W podstawie prawnej tej uchwały powołano art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Integralną częścią uchwały uczyniono dwa załączniki: załącznik nr 1: lista nieuwzględnionych uwag, złożonych do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (wyłożenie I i II), załącznik nr 2: lista uwag złożonych do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, których sposób rozpatrzenia przez Wójta Gminy K. został odrzucony przez Radę Gminy (wyłożenie I i II). W załącznikach 1, 2 wymieniono numer każdej uwagi, jej przedmiot, rozstrzygnięcie Wójta wraz z uzasadnieniem oraz rozstrzygnięcie Rady podjęte w wyniku głosowania (w załączniku nr 1 podtrzymane rozstrzygnięcie Wójta, a w załączniku nr 2 odrzucone rozstrzygnięcie Wójta). W § 3 podjętej uchwały wskazano: "W związku z odrzuceniem przez Radę Gminy sposobu rozpatrzenia przez Wójta Gminy części uwag wniesionych do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego i wymienionych w załączniku nr 2 do niniejszej uchwały, zobowiązuje się Wójta Gminy do przeprowadzenia ponownej i szczegółowej analizy tych uwag w celu możliwości ich uwzględnienia w projekcie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego" W § 4 wykonanie uchwały powierzono Wójtowi. W jej uzasadnieniu wyjaśniono, że ze względu na dużą ilość uwag ( 606) jakie wpłynęły do projektu Rada zdecydowała o ich rozstrzygnięciu osobną uchwałą.

W wykonaniu uchwały Rady Gminy z 29 grudnia 2009 r. A z S. na zlecenie Wójta sporządziła dokument o nazwie: "Analiza uwag do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, których sposób rozpatrzenia przez Wójta Gminy został odrzucony przez Radę Gminy". Stwierdzono w niej m. in. że "Rozstrzygnięcia Rady Gminy w stosunku do uwag złożonych podczas I i II wyłożenia są w wielu przypadkach różne i sprzeczne ze sobą. Uwagi dotyczące szeregu działek z I wyłożenia zostały zakwalifikowane do listy nieuwzględnionych (załącznik nr 1 do uchwały rady) z kolei uwagi z II wyłożenia dotyczące tych samych działek zostały zakwalifikowane do listy uwag, których sposób rozpatrzenia przez Wójta został odrzucony przez Radę Gminy ( załącznik nr 2 do uchwały Rady". Opisane wyżej rozbieżności w rozstrzygnięciach Rady w odniesieniu do tych samych działek zobrazowano graficznie (str. 14 analizy). W analizie szczegółowo przedstawiono wszystkie uwagi z załącznika nr 2 uchwały z 29 grudnia 2009 r. i wskazano na różne uwarunkowania uniemożliwiające w opinii pracowników A ich uwzględnienie. We wnioskach analizy zaproponowano cztery warianty rozwiązania zaistniałej sytuacji: 1/ ponowne przedstawienie Radzie projektu studium bez wprowadzenia zmian wynikających z uwag zawartych w załączniku nr 2 i zmianę stanowiska Rady wyrażonego w uchwale z dnia 29 grudnia 2009 r., 2/ uwzględnienie uwag, których sposób rozstrzygnięcia przez Radę Gminy był jednoznaczny, czyli w stosunku do których nie było różnych rozstrzygnięć Rady w ramach pierwszego i drugiego wyłożenia do publicznego wglądu; 3/ uwzględnienie w projekcie studium wszystkich uwag, których sposób rozpatrzenia przez Wójta został odrzucony przez Radę Gminy (również w odniesieniu do tych działek co do których Rada podjęła sprzeczne rozstrzygnięcia) 4/ zmianę stanowiska Rady i odrzucenie sposobu rozpatrzenia przez Wójta kolejnych uwag w celu zapewnienia możliwości rozwoju D. w kierunku wschodnimi i stworzenia w tym rejonie nowego kompleksu zabudowy (str. 16-20 analizy).

Rada Gminy uchwałą nr [...] z 29 grudnia 2010 r. powołując art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uchyliła w całości własną uchwałę z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. W uzasadnieniu, powołując się na wyżej opisaną analizę uwag do projektu studium stwierdzono, że uwzględnienie przez Radę Gminy wybranych uwag dotyczących 58 pojedynczych działek powoduje brak spójnej polityki przestrzennej. Działki te, przeważnie o powierzchni ok. 500 m2, zostały jakby przypadkowo wybrane, nie tworzą jednolitego, zwartego terenu, są położone obok i między działkami, których dotyczyły uwagi odrzucone przez Radę. Nieprawidłowa jest w ocenie Rady sytuacja, w której w odniesieniu do sąsiadujących ze sobą działek o niewielkiej powierzchni i takich samych uwarunkowaniach, raz dopuszcza się możliwość zabudowy (głosowanie dotyczące uwag złożonych w pierwszym wyłożeniu, a drugim razem nie dopuszcza się możliwości zabudowy (głosowanie dotyczące uwag złożonych w drugim wyłożeniu). Zasada powinno być, że każdy właściciel nieruchomości powinien mieć zagwarantowaną równość traktowania w polityce przestrzennej gminy.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. Rada Gminy uchwaliła uchwałą z dnia 29 grudnia 2010 r. nr [...]. Uchwała została podjęta na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Studium składające się z części tekstowej i graficznej (rysunek 1 "Kierunki zagospodarowania przestrzennego" i rysunek 2 "Uwarunkowania") stanowi załącznik nr 1 do uchwały. Rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowi zaś załącznik nr 2. Tekst uchwalonego studium liczący 183 strony oraz załączniki w tym załącznik nr 2 liczący 178 stron znajduje się w dokumentacji planistycznej na płycie CD.

Wojewoda w dniu 4 lutego 2011 r. podjął dwa rozstrzygnięcia nadzorcze. Jednym stwierdził nieważność uchwały Rady z 29 grudnia 2010 r. o uchyleniu uchwały z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium. Drugim stwierdził nieważność uchwalonego przez Radę studium.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego stwierdzającego nieważność uchwały o uchyleniu uchwały z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozpatrzenia uwag Wojewoda stwierdził, że uchwała z 29 grudnia 2010 r. została podjęta z istotnym naruszeniem art. 9, 10 i 11 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co skutkuje koniecznością wyeliminowania jej z obrotu prawnego poprzez stwierdzenie jej nieważności w całości. Wyjaśnił, że w doktrynie prawa administracyjnego wskazuje się, że organ, który w ramach posiadanych kompetencji może stworzyć dany akt administracyjny, posiada także kompetencje do jego uchylenia. Zatem niepodważalnym jest-co do zasady- uprawnienie rady gminy do uchylenia własnej uchwały. Dalej Wojewoda stwierdził, że uprawnienie to doznaje jednak ograniczenia w odniesieniu do uchwał planistycznych podejmowanych na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, albowiem ich uchylenie "stanowi zmianę stanu prawnego na terenie danej gminy, czyli zmianę wiążącego uregulowania sposobu zagospodarowania przestrzennego". Za taką uchwałę –planistyczną- Wojewoda uznał uchwałę Rady Gminy z 29 grudnia 2009 r. Na uzasadnienie swojego stanowiska Wojewoda przytoczył orzecznictwo sądowoadministracyjne odnoszące się do konieczności bezwzględnego zastosowania trybu uregulowanego w art. 17 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tak w przypadku uchwalania planu, jak i jego zmiany ( wyrok WSA we Wrocławiu z 30 czerwca 2006 r., II SA/Wr 204/06, Lex nr 285067), a także wskazujące na niemożność uchylenia uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w określonej sytuacji (wyrok NSA z 21 stycznia 1997 r., II SA/Kr 1648/96, ONSA 1997/4/176). Przywołał również wyrok WSA w Białymstoku z 25 stycznia 2007 r., II SA/Bk 82/2006 r. w którym wyrażono pogląd, że wprawdzie uregulowania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie stanowią – z mocy art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – bezpośrednio powszechnie obowiązujących norm prawa, to jednak poprzez wpływ na treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oddziaływają pośrednio na sytuację prawną właścicieli nieruchomości położonych na obszarze studium. Następnie Wojewoda wywiódł: "Właściwą podstawę prawną dla podjęcia uchwały uchylającej uchwałę w sprawie rozpatrzenia uwag stanowić musiałby konkretny przepis ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z którego wprost wynikałaby kompetencja rady gminy do uchylenia takiej uchwały. Tymczasem art. 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi podstawę wyłącznie do uchwalenia uchwały w sprawie uchwalenia studium i rozpatrzenia uwag. W świetle obowiązujących przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym brak natomiast w ogóle podstaw do podjęcia przez radę gminy uchwały uchylającej studium oraz tym samym uchwały uchylającej uchwałę w sprawie rozpatrzenia uwag. Wniosek taki wynika też już choćby z tytułu ustawy i zakresu jej stosowania. Ustawa reguluje kwestie dotyczące planowania i zagospodarowania przestrzennego, a zatem odnosi się do przyszłych zdarzeń, które będą podejmowane na podstawie przepisów planów miejscowych". W tych okolicznościach Wojewoda uznał, iż podjęcie uchwały o uchyleniu uchwały w sprawie rozpatrzenia uwag do studium nastąpiło "bez wyraźnej podstawy ustawowej w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym", co z kolei "stanowi kwalifikowane naruszenie procedury planistycznej" i w efekcie daje podstawę do stwierdzenia jej nieważności na podstawie art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

We wniesionej do sądu skardze na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze Gmina wniosła o jego uchylenie. Zarzuciła, iż organ nadzoru nie miał podstaw do stwierdzenia nieważności uchwały z 29 grudnia 2010 r., a podjęte rozstrzygnięcie zostało wydane z naruszeniem przepisów proceduralnych - art. 91 ust. 2 i 5 ustawy o samorządzie gminnym i materialnych – art. 9, 10, 11 i 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 107 § 3 w związku z art. 8, 9 i 10 kpa. Z uzasadnienia skargi wynika, iż naruszenia art. 91 ust. 2 i 5 ustawy o samorządzie gminnym skarżąca upatruje w doręczeniu jej przez Wojewodę zawiadomienia o wszczęciu postępowania nadzorczego z jednoczesnym przekazaniem wydanego w ramach tego postępowania rozstrzygnięcia nadzorczego. Zdaniem skarżącej takie działanie uniemożliwiło jej przedstawienie swojego stanowiska w sprawie. Dalej Gmina wskazała na wadliwość uzasadnienia rozstrzygnięcia nie odpowiadającego wymogom zawartym w art. 107 § 3 kpa, a mianowicie brak uzasadnienia podstaw faktycznych i prawnych rozstrzygnięcia. Wyraziła stanowisko, że Rada uprawniona była do uchylenia uchwały dotyczącej rozstrzygnięcia uwag wniesionych do projektu studium. W ocenie skarżącej w przypadku, kiedy Rada nie podjęła uchwały w sprawie uchwalenia studium istniała możliwość uchylenia uchwały rozstrzygającej o sposobie rozpatrzenia uwag przez wójta, albowiem uprawnienia i obowiązki z niej wypływające nie zostały skutecznie ukształtowane. Gmina podkreśliła, że ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie przewiduje możliwości zaskarżenia do sądu czynności organu planistycznego poprzedzającego uchwalenie studium bądź planu. Stwierdziła, że zastanawiającym jest brak zastrzeżeń organu nadzoru do uchwały podjętej w dniu 29 grudnia 2009 r. w kwestii nie zaakceptowania przez Radę części uwag wniesionych, a nieuwzględnionych przez Wójta, wymienionych w załączniku nr 2 tej uchwały. Zwróciła uwagę, iż uwzględnienie przez Radę w uchwale z 29 grudnia 2009 r. wybranych 9 uwag dotyczących 58 pojedynczych działek (tzw. D. W.) powodowałoby brak spójnej polityki przestrzennej i narażało gminę na zarzut nierównego traktowania właścicieli działek – co wyraźnie zostało sformułowane w uzasadnieniu uchwały z 29 grudnia 2010 r. Dodatkowo Gmina w skardze powołała się na uprawnienie Rady do uchylenia własnych uchwał wynikające z § 73 ust. 2 Statutu Gminy ( załącznik Nr 1 do uchwały Nr [...] Rady Gminy z 18 lipca 2003 r.) zgodnie z którym uchylenie lub zmiana podjętych uchwał może nastąpić tylko w drodze odrębnej uchwały podjętej nie wcześniej niż na następnej sesji. Wskazała, iż w niniejszej sprawie Rada podjęła uchwałę na innej sesji czyniąc zadość temu wymogowi. Zarzuciła, że rozstrzygnięcie nadzorcze zostało podjęte z rażącym naruszeniem art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, albowiem nie było podstaw do jego wydania.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia nadzorczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Powstałe na tle niniejszej sprawy zagadnienie prawne dotyczy możliwości uchylenia przez radę gminy uchwały podjętej przez ten organ w toku procedury planistycznej w przedmiocie rozpatrzenia uwag wniesionych po wyłożeniu projektu studium. Na wstępie należy jednak wskazać, że w rozpatrywanej sprawie nie ma sporu co do okoliczności faktycznych. Przebieg prac planistycznych opisany w pierwszej części niniejszego uzasadnienia wynika w całości z dokumentacji planistycznej, treści uchwał i rozstrzygnięć. Dodatkowo Sąd zażądał od skarżącej przedłożenia protokołów z przebiegu sesji na których zostały podjęte przez Radę uchwały tj. uchwała z 29 grudnia 2009 r. i uchwały z 29 grudnia 2010 r.( o uchyleniu uchwały z 29 grudnia 2009 r. i w sprawie uchwalenia studium). Zaznaczyć też należy, że niekwestionowanym – co do zasady- jest uprawnienie rady jako organu stanowiącego gminy do uchylenia własnej uchwały. Stąd zapis § 73 ust. 2 zawarty w Statucie Gminy przywołany w skardze nie ma większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Dla porządku jedynie należy wskazać, że opublikowany na stronie internetowej Gminy Statut w istocie przewiduje dla Rady możliwość uchylenia podjętego aktu nie wcześniej niż na następnej sesji Rady. Jak wyjaśniono wyżej spór stron nie dotyczy zasadniczo uprawnienia organu do uchylenia własnego aktu, ale dotyczy możliwości uchylenia uchwały w sprawie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Analizując powyższe zagadnienie Sąd doszedł do przekonania, iż w okolicznościach niniejszej sprawy Rada Gminy mogła uchylić swoją wcześniejszą uchwałę z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozpatrzenia uwag. Wojewoda nie miał podstaw do unieważnienia uchwały podjętej w dniu 29 grudnia 2010 r. Błędne jest stanowisko organu nadzoru, że uchwała w przedmiocie rozpatrzenia uwag do studium jest tzw. uchwałą planistyczną i jej uchylenie "stanowi zmianę stanu prawnego na terenie danej gminy, czyli zmianę wiążącego uregulowania sposobu zagospodarowania terenu". Przywołane w rozstrzygnięciu nadzorczym orzecznictwo sądowoadministracyjne odnosi się do odmiennych stanów faktycznych i nie dotyczy rozważanego zagadnienia prawnego. Wojewoda wadliwie uznał, że podjęta przez Radę 29 grudnia 2009 r. uchwała wywołała skutki prawne właściwe dla miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bądź studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Zdaniem Sądu w sytuacji gdy rozpatrzenie uwag do projektu studium następuje w odrębnej uchwale to do momentu uchwalenia studium rada gminy władna jest zmienić podjęte w tym przedmiocie rozstrzygnięcie.

Tryb rozpatrywania uwag uregulowany jest w art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przepis ten stanowi, że studium uchwala rada gminy, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag, o których mowa w art. 11 pkt 12, a tekst i rysunek studium oraz rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowią załączniki do uchwały o uchwaleniu studium. Rozpatrzenie uwag jest czynnością odrębną od uchwalenia studium i poprzedzającą jego uchwalenie. Należy zwrócić uwagę, iż w procedurze uchwalania studium uwagi rozpatrywane są dwukrotnie przez dwa różne organy. W pierwszej kolejności uwagi rozpatruje organ wykonawczy. Te z nich które organ sporządzający projekt studium uwzględni nie są już przedmiotem rozstrzygnięcia rady, bowiem organ wykonawczy odpowiednio zmienia projekt studium przedstawiony radzie. Uwagi nieuwzględnione przez wójta są przedstawiane radzie wraz z projektem studium w formie tzw. wykazu uwag. Rada rozstrzyga o uwagach w ten sposób, że może zdecydować bądź o ich uwzględnieniu, bądź o ich nieuwzględnieniu. W przypadku uwzględnienia wszystkich lub tylko niektórych uwag często nie ma wówczas możliwości jednoczesnego uchwalenia projektu studium w wersji przedłożonej przez organ wykonawczy. Zależy to oczywiście od rodzaju uwagi i jej wpływu na treść ( tekst i rysunek) studium. W takiej sytuacji Rada może zobowiązać wójta, burmistrza (prezydenta miasta) do wprowadzenia zmian do przedłożonego projektu. Pozytywny wynik rozpatrzenia uwagi powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści studium. Podkreślić należy, że w przypadku sprzeczności między treścią rozstrzygnięcia uwagi, a studium wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu miejscowych planów są ustalenia studium ( art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Analogicznie jest w sytuacji gdy rada pominie część nieuwzględnionych przez wójta uwag i ich w ogóle nie rozpatrzy, a mimo to uchwali studium wówczas akt ten ( w przypadku oczywiście braku właściwego działania ze strony organu nadzoru, lub rozstrzygnięcia sądu) również wywoła wiążące skutki w kwestii lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego. Z powyższego wynika, że rozpatrzenie uwagi i jej uwzględnienie przez radę -do momentu uchwalenia studium w wersji zgodnej z podjętym przez radę rozstrzygnięciem-nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Dopiero uchwalenie studium wywołuje wiążące skutki w zakresie wskazanym w ustawie. Oczywiście rada powinna uwzględnić własne rozstrzygnięcie uwagi uchwalając studium, ale jeżeli tego nie czyni (omyłkowo lub celowo) to fakt ten co najwyżej może skutkować wadliwością studium. Innymi słowy, uwzględnienie uwagi skutkuje co najwyżej powinnością rady uchwalenia studium w wersji zgodnej z wynikiem rozstrzygnięcia uwag. Nie ma zatem jakichkolwiek przeszkód, aby do czasu uchwalenia studium rada zmieniła swoje stanowisko w kwestii rozpatrzenia zgłoszonej uwagi, czy uwag. Należy podkreślić, że Gmina ma obowiązek przyjęcia takich uregulowań i zasad zagospodarowania terenów, które są konieczne i racjonalne. Nie mogą to być ustalenia dowolne. Sam fakt uwzględnienia uwagi nie oznacza, że przyjęte w jej wyniku rozwiązanie planistyczne ( w studium, bądź planie) będzie prawidłowe i nie zostanie zakwestionowane. Uchwała w przedmiocie rozpatrzenia uwag– wbrew twierdzeniom Wojewody-nie jest uchwałą "planistyczną" i nie wywołuje żadnych wiążących skutków i ustaleń w zakresie zagospodarowania terenów. Taka uchwala jest jedynie wyrazem woli organu stanowiącego gminy. Wiąże wyłącznie ten organ, ale w tym znaczeniu że przyjęte w studium rozwiązania powinny być zgodne z rozstrzygnięciem uwagi. Nie ma natomiast jakichkolwiek przeszkód, aby do czasu uchwalenia studium Rada zmieniła swoje stanowisko czy plany w zakresie ustalenia zasad zagospodarowania terenów, a tym samym zmieniła swoje stanowisko w kwestii rozpatrzonej uwagi.

Reasumując Rada Gminy władna była zmienić swoje wcześniejsze rozstrzygnięcia uwag, a tym samym władna była uchylić uchwałę z dnia 29 grudnia 2009 r. Powody dla których Rada zdecydowała się na zmianę swojego stanowiska zostały podane w uzasadnieniu uchwały z dnia 29 grudnia 2010 r. Wedle Rady uwzględnienie uwag, których sposób rozpatrzenia przez Wójta gminy K. został odrzucony przez Radę Gminy czyli zawartych w załączniku nr 2 do uchwały z 29 grudnia 2009 r. było w świetle sporządzonej analizy niezasadne. Skoro tak to Rada miała prawo do zmiany wcześniejszego stanowiska. Podkreślić należy, że w omawianej sprawie Sąd nie bada zasadności i celowości przyjętych przez Radę rozwiązań zawartych w uchwalonym studium. Przedmiotem niniejszej sprawy jest jedynie przesądzenie uprawnienia Rady do uchylenia własnej wcześniejszej uchwały w sprawie rozpatrzenia uwag do projektu studium. Sąd uznał, iż takie działanie jest dopuszczalne. Wojewoda nie miał podstaw do stwierdzenia nieważności uchwały uchylającej z dnia 29 grudnia 2010 r. Argumentacja i zarzuty skargi są w pełni zasadne.

Tylko dodatkowo należy zauważyć, iż uchwała z dnia 29 grudnia 2009 r. zasadniczo w ogóle nie rozstrzygnęła o uwagach wymienionych w jej załączniku nr 2 (lista uwag, których sposób rozpatrzenia przez Wójta Gminy został odrzucony przez Radę Gminy). Z treści podjętej uchwały wynika, że Rada co do tych uwag nie przegłosowała "uwzględnienia" lub "nieuwzględnienia". Zajęła stanowisko zobowiązujące organ wykonawczy "do przeprowadzenia ponownej i szczegółowej analizy tych uwag w celu możliwości ich uwzględnienia w projekcie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego". Skoro Rada wówczas w uchwale z 29 grudnia 2009 r. w ogóle nie rozstrzygnęła o uwagach zawartych w załączniku nr 2, a jedynie co do nich odrzuciła rozstrzygnięcie Wójta to nie miała podstaw do uchwalenia na jej podstawie studium. Sąd wyraża stanowisko, że uchwała z dnia 29 grudnia 2009 r. wbrew jej nazwie w ogóle nie rozstrzygała o uwagach wymienionych w załączniku nr 2, przewidywała wadliwy sposób ich rozpatrzenia odpowiadający formie przekazania do ponownego rozpatrzenia organowi wykonawczemu. Zapis art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wymaga, aby to rada rozstrzygnęła o sposobie rozpatrzenia uwagi po otrzymaniu projektu studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag. Błędne jest zatem stanowisko pełnomocnika organu nadzoru, który na rozprawie przed sądem stwierdził, że skutkiem stwierdzenia nieważności uchwały z 29 grudnia 2010 r. powinno być uchwalenie studium zgodnie z rozstrzygnięciem uwag jak w uchwale z 29 grudnia 2009 r. Zdaniem Sądu uchwalenie studium w oparciu o uchwałę z 29 grudnia 2009 r. nie spełniałoby warunku zawartego w art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, albowiem uchwalenie tego aktu nastąpiłoby bez wcześniejszej czynności rozstrzygnięcia o wszystkich uwagach. Kwestia racjonalności i prawidłowości uchwalonego studium poprzedzonego rozstrzygnięciem uwag w formie uchwały z 29 grudnia 2009 r. wykracza poza ramy niniejszego postępowania, nie mniej jednak stwierdzić należy, że w świetle sporządzonej analizy uwag obrona przyjętych w tym studium rozwiązań byłaby niezmiernie trudna.

Uznając, iż w okolicznościach sprawy Wojewoda nie miał podstaw do podjęcia rozstrzygnięcia nadzorczego oraz uznając zarzuty skargi za zasadne Sąd na podstawie art. 148 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do art. 200 w/w ustawy.

[Prawnik]

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia 4 lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1/ uchyla rozstrzygnięcie nadzorcze, 2/ zasądza od Wojewody na rzecz Gminy kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie

Przedmiotem niniejszej sprawy jest skarga Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z 4 lutego 2011 r., którym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591) i art. 28 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) stwierdzono nieważność uchwały Rady Gminy z 29 grudnia 2010 r. Nr [...] w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K.

Powody wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia i zarzuty skargi należy poprzedzić zwięzłym opisem stanu sprawy tj. przedstawieniem kolejnych czynności podejmowanych przez organy gminy w ramach uchwalania studium. Z przedstawionej dokumentacji prac planistycznych wynika, że procedura sporządzania studium w gminie K. przebiegała w następujący sposób:

W dniu 31 marca 2006 r. Rada Gminy na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym i art. 9 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) podjęła uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. W jej wykonaniu Wójt Gminy w dniu 5 kwietnia 2006 r. ogłosił w prasie oraz przez obwieszczenie o podjęciu uchwały i poinformował, że zainteresowani mogą składać na piśmie w siedzibie Urzędu Gminy wnioski dotyczące studium w terminie do 9 maja 2006 r. O podjęciu uchwały w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia studium Wójt zawiadomił również właściwe instytucje i organy. Po rozpatrzeniu wniosków został opracowany projekt studium. Był on wyłożony do publicznego wglądu w dniach od 29 grudnia 2008 r. do 29 stycznia 2009 r. W dniu 22 stycznia 2009 r. w Urzędzie Gminy odbyła się dyskusja publiczna nad przyjętymi w projekcie rozwiązaniami. Łącznie do projektu studium wniesiono wówczas 321 uwag, w których właściciele działek położonych na terenie objętym projektem studium wnioskowali w większości o zmianę ustaleń projektu studium dla ich nieruchomości polegającą na włączeniu działek w obszar zainwestowania, w tym na cele budowlane i rekreacji, zamiast przeznaczenia ich na obszary rolnicze i zieleni krajobrazowej. Większość uwag odnosiła się do terenu K. B.

W dniu 27 lutego 2009 r. Wójt ogłosił, że w związku z wejściem w życie w dniu 15 listopada 2008 r. ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 1199, poz. 1289) powstała konieczność dostosowania do jej wymogów procedury sporządzania i uchwalania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz że w związku z tym po przeprowadzeniu strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, projekt studium zostanie ponownie wyłożony do publicznego wglądu. W dniu 11 kwietnia 2009 r. ogłoszono w prasie oraz przez obwieszczenie o ponownym wyłożeniu do publicznego wglądu w okresie od 28 kwietnia do 10 czerwca 2009 r. projektu studium uzupełnionego o prognozę oddziaływania na środowisko, poinformowano o terminie dyskusji publicznej oraz o możliwości wnoszenia uwag do studium w terminie do 2 lipca 2009 r. W dniu 28 maja 2009 r. przeprowadzono dyskusję publiczną Po tym wyłożeniu do projektu studium wniesiono 285 uwag, w których właściciele działek położonych na terenie objętym projektem ( głównie położonych na terenie K. B). wnioskowali w większości o zmianę ustaleń projektu studium dla ich nieruchomości polegającą na włączeniu działek w obszar zainwestowania, w tym na cele budowlane i rekreacji, zamiast przeznaczenia ich na obszary rolnicze i zieleni krajobrazowej.

Jak wynika ze sporządzonej dokumentacji (wykazów uwag) wniesione uwagi nie zostały uwzględnione przez Wójta. Sporządzony projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag organ wykonawczy przedstawił Radzie Gminy.

W dniu 29 grudnia 2009 r. Rada podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. W podstawie prawnej tej uchwały powołano art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Integralną częścią uchwały uczyniono dwa załączniki: załącznik nr 1: lista nieuwzględnionych uwag, złożonych do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (wyłożenie I i II), załącznik nr 2: lista uwag złożonych do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, których sposób rozpatrzenia przez Wójta Gminy został odrzucony przez Radę Gminy (wyłożenie I i II). W załącznikach 1, 2 wymieniono numer każdej uwagi, jej przedmiot, rozstrzygnięcie Wójta wraz z uzasadnieniem oraz rozstrzygnięcie Rady podjęte w wyniku głosowania (w załączniku nr 1 podtrzymane rozstrzygnięcie Wójta, a w załączniku nr 2 odrzucone rozstrzygnięcie Wójta). W § 3 podjętej uchwały wskazano: "W związku z odrzuceniem przez Radę Gminy sposobu rozpatrzenia przez Wójta Gminy części uwag wniesionych do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego i wymienionych w załączniku nr 2 do niniejszej uchwały, zobowiązuje się Wójta Gminy do przeprowadzenia ponownej i szczegółowej analizy tych uwag w celu możliwości ich uwzględnienia w projekcie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego" W § 4 wykonanie uchwały powierzono Wójtowi. W jej uzasadnieniu wyjaśniono, że ze względu na dużą ilość uwag ( 606) jakie wpłynęły do projektu Rada zdecydowała o ich rozstrzygnięciu osobną uchwałą.

W wykonaniu uchwały Rady Gminy z 29 grudnia 2009 r. A z S. na zlecenie Wójta sporządziła dokument o nazwie: "Analiza uwag do projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, których sposób rozpatrzenia przez Wójta Gminy został odrzucony przez Radę Gminy". Stwierdzono w niej m. in. że "Rozstrzygnięcia Rady Gminy w stosunku do uwag złożonych podczas I i II wyłożenia są w wielu przypadkach różne i sprzeczne ze sobą. Uwagi dotyczące szeregu działek z I wyłożenia zostały zakwalifikowane do listy nieuwzględnionych (załącznik nr 1 do uchwały rady) z kolei uwagi z II wyłożenia dotyczące tych samych działek zostały zakwalifikowane do listy uwag, których sposób rozpatrzenia przez Wójta został odrzucony przez Radę Gminy ( załącznik nr 2 do uchwały Rady". Opisane wyżej rozbieżności w rozstrzygnięciach Rady w odniesieniu do tych samych działek zobrazowano graficznie (str. 14 analizy). W analizie szczegółowo przedstawiono wszystkie uwagi z załącznika nr 2 uchwały z 29 grudnia 2009 r. i wskazano na różne uwarunkowania uniemożliwiające w opinii pracowników A ich uwzględnienie. We wnioskach analizy zaproponowano cztery warianty rozwiązania zaistniałej sytuacji: 1/ ponowne przedstawienie Radzie projektu studium bez wprowadzenia zmian wynikających z uwag zawartych w załączniku nr 2 i zmianę stanowiska Rady wyrażonego w uchwale z dnia 29 grudnia 2009 r., 2/ uwzględnienie uwag, których sposób rozstrzygnięcia przez Radę Gminy był jednoznaczny, czyli w stosunku do których nie było różnych rozstrzygnięć Rady w ramach pierwszego i drugiego wyłożenia do publicznego wglądu; 3/ uwzględnienie w projekcie studium wszystkich uwag, których sposób rozpatrzenia przez Wójta został odrzucony przez Radę Gminy (również w odniesieniu do tych działek co do których Rada podjęła sprzeczne rozstrzygnięcia) 4/ zmianę stanowiska Rady i odrzucenie sposobu rozpatrzenia przez Wójta kolejnych uwag w celu zapewnienia możliwości rozwoju D. w kierunku wschodnimi i stworzenia w tym rejonie nowego kompleksu zabudowy (str. 16-20 analizy).

Rada Gminy uchwałą nr [...] z 29 grudnia 2010 r. powołując art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uchyliła w całości własną uchwałę z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. W uzasadnieniu, powołując się na wyżej opisaną analizę uwag do projektu studium stwierdzono, że uwzględnienie przez Radę Gminy wybranych uwag dotyczących 58 pojedynczych działek powoduje brak spójnej polityki przestrzennej. Działki te, przeważnie o powierzchni ok. 500 m2, zostały jakby przypadkowo wybrane, nie tworzą jednolitego, zwartego terenu, są położone obok i między działkami, których dotyczyły uwagi odrzucone przez Radę. Nieprawidłowa jest w ocenie Rady sytuacja, w której w odniesieniu do sąsiadujących ze sobą działek o niewielkiej powierzchni i takich samych uwarunkowaniach, raz dopuszcza się możliwość zabudowy (głosowanie dotyczące uwag złożonych w pierwszym wyłożeniu, a drugim razem nie dopuszcza się możliwości zabudowy (głosowanie dotyczące uwag złożonych w drugim wyłożeniu). Zasada powinno być, że każdy właściciel nieruchomości powinien mieć zagwarantowaną równość traktowania w polityce przestrzennej gminy.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K. Rada Gminy uchwaliła uchwałą z dnia 29 grudnia 2010 r. nr [...]. Uchwała została podjęta na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Studium składające się z części tekstowej i graficznej (rysunek 1 "Kierunki zagospodarowania przestrzennego" i rysunek 2 "Uwarunkowania") stanowi załącznik nr 1 do uchwały. Rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag stanowi zaś załącznik nr 2. Tekst uchwalonego studium liczący 183 strony oraz załączniki w tym załącznik nr 2 liczący 178 stron znajduje się w dokumentacji planistycznej na płycie CD. W załączniku nr 2 wymieniono każdą uwagę, jej przedmiot, rozstrzygnięcie Wójta wraz z uzasadnieniem i rozstrzygnięcie Rady Gminy.

Wojewoda w dniu 4 lutego 2011 r. podjął dwa rozstrzygnięcia nadzorcze. Jednym stwierdził nieważność uchwały Rady z 29 grudnia 2010 r. o uchyleniu uchwały z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium. Drugim stwierdził nieważność uchwalonego przez Radę studium.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego stwierdzającego nieważność studium Wojewoda stwierdził, że uchwała w przedmiocie studium została podjęta z istotnym naruszeniem art. 9, 10, 11 i 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co skutkuje koniecznością wyeliminowania jej z obrotu prawnego poprzez stwierdzenie nieważności uchwały w całości. Wskazał, że proces uchwalania studium składa się ze ściśle określonej sekwencji czynności: podjęcie uchwały o przystąpieniu do opracowywania studium i zainicjowanie udziału społeczeństwa w procedurze jego opracowywania, sporządzenie projektu studium, konsultacje profesjonalne, konsultacje społeczne, przedstawienie projektu studium radzie gminy. Na wszystkich tych etapach projekt studium musi być weryfikowany i badany w niezmienionym istotnie kształcie na każdym z etapów. Naruszenie tej zasady oznacza naruszenie procedury uchwalania studium i skutkuje koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy. Istotnym etapem w pracach nad uchwalaniem studium jest rozpatrzenie i rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag zgłoszonych w toku konsultacji społecznych. Uwagi te mają charakter indywidualny, zatem także rozstrzygnięcie o sposobie ich rozpatrzenia winno mieć charakter indywidualny. Rozstrzygnięcie rady powinno mieć charakter merytoryczny i towarzyszyć mu powinna ocena zasadności uwag, w której wyniku uwaga ma być odrzucona albo uwzględniona. Rada nie może zatem ograniczyć się do rozpatrzenia listy uwag nieuwzględnionych przez organ sporządzający projekt studium, ale musi się zapoznać z ich treścią i poddać głosowaniu poszczególne uwagi z listy. W tej materii Wojewoda powołał się na stanowisko doktryny i orzecznictwo sądowoadministracyjne. Wskazał, że w wyroku z 20 kwietnia 2010 r. w sprawie II OSK 337/10 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu studium musi mieć charakter merytoryczny, a więc rada musi ocenić zasadność wniesionej uwagi czego efektem będzie jej uwzględnienie lub odrzucenie (nieuwzględnienie). Rozstrzygając o sposobie rozpatrzenia uwag-niezależnie od tego czy nastąpi to w jednym głosowaniu dotyczącym również studium – rada musi opowiedzieć się, czy uwagi uwzględnia, czy też nie. Dalej wskazując, że podziela zawarte w w/w wyroku stanowisko stwierdza, iż wymóg oceny merytorycznej wszystkich uwag w czasie uchwalania badanej uchwały nie został spełniony, co uzasadnia stwierdzenie, że została ona podjęta z naruszeniem trybu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Organ zauważył również, że wobec stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy z 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały własnej z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do studium, ustalenia studium przyjętego badaną uchwałą są sprzeczne z uchwałą Rady Gminy z 29 grudnia 2009 r., co stanowi naruszenie trybu procedury planistycznej, określonej w art. 11 ustawy. W ocenie organu nadzoru nie bez znaczenia dla ważności badanej uchwały jest nadto kwestia rozciągnięcia w czasie procesu uchwalania studium, uchwała o przystąpieniu do jego sporządzania została bowiem podjęta 31 marca 2006 r. W tym czasie zmieniły się uwarunkowania będące przesłanką określenia kierunków zagospodarowania przestrzennego, jak i zmianie uległy przepisy prawa. Nie bez znaczenia jest również zdaniem Wojewody zbyt duża odległość czasowa między przeprowadzaniem konsultacji społecznych czy profesjonalnych, a momentem uchwalenia studium, co powoduje, że ten etap procedury nie pozwolił w pełni uwzględnić najbardziej aktualnych kwestii faktycznych i prawnych w toku prowadzonych konsultacji. Ponadto w ocenie organu nadzoru pozostawienie w obrocie prawnym uchwały Rady Gminy z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K., poprzedzonej uchwałą Rady Gminy z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie uchylenia uchwały Rady Gminy z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K., w stosunku do której organ nadzoru również podjął rozstrzygnięcie nadzorcze, stanowiłoby niedopuszczalne naruszenie procedury uchwalania studium z uwagi na ominięcie etapu głosowania nad sposobem rozpatrzenia uwag.

We wniesionej skardze Gmina zarzuciła, iż organ nadzoru nie miał podstaw do stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie studium. W ocenie skarżącej zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane z naruszeniem przepisów proceduralnych – art. 91 ust. 2 i 5 ustawy o samorządzie gminnym i materialnych – art. 9, 10, 11 i 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 107 § 3 kpa w związku z art. 8, 9 i 10 kpa. Uzasadniając zarzuty skargi wskazano, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania nadzorczego zostało doręczone Wójtowi Gminy w tym samym dniu, co rozstrzygnięcie nadzorcze, co oznacza, że Wójt nie miał praktycznie możliwości zajęcia stanowiska wobec zgłaszanych zastrzeżeń. W ocenie skarżącej Wojewoda nie wskazał żadnych argumentów wskazujących na rażące naruszenie prawa uzasadniające stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały. Powołując się na art. 91 ustawy o samorządnie gminnym podniesiono w skardze, że treść uchwały ma znaczenie dla postępowania nadzorczego tylko, gdy jest sprzeczna z przepisami prawa. Sprzeczność ta musi być oczywista i bezpośrednia, a zaistnienia takiej sprzeczności Wojewoda nie wykazał. Zdaniem skarżącej Wojewoda nie miał podstaw do przyjęcia, że uchwalenie studium nastąpiło z naruszeniem art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, albowiem w toku procedury planistycznej nie dopuszczono się naruszenia zasad sporządzania studium, właściwości organów i trybu jego sporządzania. Uzasadniając to twierdzenie Gmina przedstawiła w skardze po kolei czynności podejmowane w toku procedury planistycznej. Zarzuciła, iż stanowisko Wojewody nie zawiera uzasadnienia faktycznego i prawnego odpowiadającego wymogom prawa. Wskazano ponadto, że żaden przepis prawa nie określa ram czasowych sporządzenia studium.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie wskazując, poza argumentami zawartymi w rozstrzygnięciu nadzorczym, że skarżąca miała prawo do wzięcia udziału w postępowaniu nadzorczym, przepisy prawa nie rozstrzygają o sposobie powiadamiania stron o toczącym się postępowaniu, a zatem uznać należy, że wybór sposobu zawiadamiania stron należy przyznać organowi nadzoru. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania nadzorczego nadane zostało 3 lutego 2011 r. , zaś rozstrzygnięcie nadzorcze w dniu 4 lutego 2011 r. i skutecznie doręczone skarżącej. Organ nadzoru spełnił zatem wymogi art. 91 ust. 1 w związku z art. 61 par. 1 kpa. Organ wskazał ponadto w nawiązaniu do zarzutów skargi, że w postępowaniu nadzorczym nie prowadzi się postępowania dowodowego z znaczeniu ścisłym, co wynika zez specyfiki tego postępowania – organ nadzorczy badając uchwałę organu gminy, prowadzi postępowanie wyjaśniające. Rozstrzygnięcie nadzorcze nie ma charakteru merytorycznego i dlatego nie dadzą się tu zastosować przepisy o postępowaniu dowodowym z kpa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Na wstępie należy wskazać, że nieprawomocnym wyrokiem z 2 czerwca 2011 r. wydanym w sprawie II SA/Gd 322/11 tut. Sąd uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody stwierdzające nieważność uchwały z 29 grudnia 2010 r. uchylającej wcześniejszą uchwałę z 29 grudnia 2009 r. w sprawie rozpatrzenia uwag. Powody i motywy tego orzeczenia zawarte są w jego uzasadnieniu, stąd zbędnym jest ich ponowne przytaczanie. Wyjaśnić trzeba jedynie, że Sąd uznał, iż Rada Gminy w prowadzonej procedurze uchwalania studium władna była uchylić wcześniejszą swoją uchwałę w przedmiocie rozpatrzenia uwag.

Dla potrzeb rozstrzygnięcia obu spraw ze skarg Gminy na rozstrzygnięcia nadzorcze Wojewody Sąd zażądał od skarżącej uzupełnienia przedstawionej dokumentacji o protokoły z przebiegu sesji Rady Gminy w toku których podjęto unieważnione przez Wojewodę uchwały ( protokoły te są także dostępne na stronie www.bip.krokowa.pl.) Wojewoda unieważniając uchwałę w sprawie studium zarzucił bowiem Radzie m. in. naruszenie trybu sporządzenia studium stwierdzając, iż "wymóg oceny merytorycznej wszystkich uwag w czasie uchwalania badanej uchwały nie został spełniony". Zdaniem Sądu powyższe stwierdzenie organu nadzoru bez odniesienia się do dokumentu z przebiegu sesji jest gołosłowne i już samo w sobie świadczy o naruszeniu przez organ nadzoru przepisów art. 7 i 77 § 1 kpa i to w stopniu, który mógł mieć wpływ na treść zaskarżonego rozstrzygnięcia. Z protokołu nr [...] z przebiegu obrad sesji Rady z 29 grudnia 2010 r. wynika, iż uchwalenie studium poprzedzało nie tylko uchylenie uchwały w sprawie uwag z 29 grudnia 2009 r., ale również ponowne rozpatrzenie wszystkich wniesionych do projektu uwag. Z protokołu wynika, że wszystkie uwagi (wniesione w ramach I i II wyłożenia projektu studium) zostały zaprezentowane radnym. Odbyło się również głosowanie dotyczące uwag. Dlatego zupełnym nieporozumieniem jest powoływanie się przez Wojewodę w uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia na wyrok NSA w sprawie II OSK 337/10. Stan faktyczny w przywołanej sprawie był całkowicie odmienny. Sprawa rozpatrywana przez Naczelny Sąd Administracyjny dotyczyła uchwały rady gminy uchwalającej studium bez uprzedniego rozpatrzenia uwag tj. bez ich omówienia i bez przeprowadzenia odrębnego głosowania. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, który rozpatrywał w I instancji skargę Wojewody na uchwałę w sprawie studium uznał, iż dyskusja nad projektem uchwały, której załącznikiem była lista nieuwzględnionych przez organ wykonawczy uwag i głosowanie nad studium spełniało warunek jednoczesności rozstrzygnięcia o uwagach. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną organu nadzoru nie podzielił tego stanowiska i uznał, iż sąd I instancji wadliwie zinterpretował art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazane wyroki sądów obu instancji z uzasadnieniami także są dostępne na stronie internetowej https://cbois.nsa.gov.pl. Powoływanie się przez Wojewodę na stanowisko zaprezentowane w wyżej podanym orzeczeniu NSA w okolicznościach niniejszej sprawy nie było uprawnione. Zdaniem Sądu stwierdzenie Wojewody, że przed uchwaleniem studium Rada nie rozpatrzyła uwag i tym samym naruszyła tryb procedowania nad uchwalonym aktem jest gołosłowne, nie poparte jakąkolwiek argumentacją z wyjątkiem powołania się na orzeczenia sadowoadministracyjne nie przystające jednak do stanu sprawy. W tym zakresie Sąd podziela zarzut skargi dotyczący naruszenia przez organ nadzoru art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, art. 7 i 77 § 1 i 107 § 3 kpa w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym.

Dodatkowo zauważyć trzeba, że w niniejszej sprawie zarzut braku merytorycznego rozpatrzenia uwag jest niezasadny również i z innych względów. Otóż wszystkie zgłoszone uwagi nie uwzględnione przez organ wykonawczy były rozpatrywane przez Radę faktycznie dwukrotnie. Najpierw były przedmiotem sesji odbytej w grudniu 2009 r. W jej wyniku Rada postanowiła co do dziewięciu uwag "odrzucić rozstrzygnięcie Wójta", wskutek czego zobowiązała Wójta "do ich ponownej i szczegółowej analizy (...) w celu możliwości ich uwzględnienia w projekcie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego". Następnie na sesji w grudniu 2010 r. z powodów podanych w uzasadnieniu uchwały uchylającej uchwałę w sprawie rozpatrzenia uwag i przed uchwaleniem studium Rada ponownie merytorycznie rozpatrywała uwagi. Pomijając wadliwość samego wyniku rozpatrzenia uwag w uchwale z 29 grudnia 2009 r. w formie "odrzucenia rozstrzygnięcia Wójta", (na co wskazano szerzej w uzasadnieniu do wyroku w sprawie II SA/Gd 322/11) w praktyce oznaczało to powtórzenie przez Radę czynności rozpatrywania uwag wniesionych do projektu studium.

Z powyższych względów nie można przyjąć, iż w niniejszej sprawie Rada uchwaliła studium z naruszeniem art. 12 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tj. bez uprzedniego rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag.

Sąd podzielił również argumentację Gminy, iż organ nadzoru nie uzasadnił w ogóle stanowiska, że uchwała w sprawie studium została podjęta z istotnym naruszeniem art. 9, 10, 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Owszem wyeliminowanie przez Wojewodę uchwały z 29 grudnia 2010 r. uchylającej wcześniejszą uchwałę w sprawie rozpatrzenia uwag naruszyło tryb uchwalenia studium, ale nastąpiło to dopiero na skutek bezpodstawnych działań organu nadzoru, a nie wskutek czynności organów gminy. Zupełnie niezrozumiałe jest stanowisko pełnomocnika Wojewody przedstawione na rozprawie, iż wyeliminowanie uchwały z 29 grudnia 2010 r. w przedmiocie uchylenia wcześniejszej uchwały powinno skutkować uchwaleniem studium w wersji uwzględniającej dziewięć zgłoszonych uwag. Podkreślić należy, że w uchwale z 29 grudnia 2009 r. nie doszło do uwzględnienia dziewięciu uwag, których "sposób rozpatrzenia przez Wójta został odrzucony". Można uznać jedynie, że uwagi te zostały przekazane organowi wykonawczemu do ponownego rozpatrzenia. Wprawdzie ustawa nie przewiduje takiego sposobu rozstrzygnięcia Rady, jednak w niniejszej sprawie kwestia ta nie ma większego znaczenia, albowiem Rada uznając niezasadność swojego wcześniejszego stanowiska ponownie – po uchyleniu własnej uchwały- rozstrzygnęła o sposobie rozpatrzenia wszystkich uwag, czym niejako "naprawiła" procedowanie nad studium.

Zdaniem Sądu zarzut organu nadzoru odnoszący się do "zbyt dużej odległości czasowej pomiędzy przeprowadzeniem konsultacji społecznych czy profesjonalnych, a momentem uchwalenia studium" nie jest zasadny. Oczywiście w okolicznościach konkretnej sprawy nie sposób wykluczyć, że długotrwałość procedury i jej rozciągnięcie w czasie może w pewnych sytuacjach doprowadzić do wadliwości uchwalonego aktu, nie mniej jednak w rozpatrywanej sprawie Wojewoda tego nie wykazał. Ustawa nie określa żadnego terminu do uchwalenia aktu od momentu podjęcia uchwały o przystąpieniu do jego sporządzania. Byłoby to zresztą trudne. Jest to bowiem zależne od wielu czynników m. in. od obszaru gminy (art. 9 ust. 3 ustawy o planowaniu...), rodzajów terenów, sprzeczności występujących na terenie gminy interesów, ilości zgłoszonych w toku procedury uwag, a także dochodów gminy...itp. Wskazując zatem taki powód unieważnienia uchwały w sprawie studium jak długotrwałość procedury jego uchwalania Wojewoda powinien był wykazać jednoznacznie, że był to czynnik, który miał istotny wpływ na przyjęte rozwiązania planistyczne. Stwierdzenie o braku uwzględnienia najbardziej aktualnych kwestii faktycznych i prawnych w toku prowadzonych konsultacji jest ogólnikowe i nieuzasadnione.

Na zakończenie należy także nadmienić, że stanowisko Wojewody jakoby doręczenie skarżącej zawiadomienia o wszczęciu postępowania nadzorczego na dzień przed podjęciem rozstrzygnięcia nadzorczego czyniło zadość wymogom prawa nie jest prawidłowe. To wadliwe działanie Wojewody nie miało jednak istotnego wpływu ani na wynik postępowania nadzorczego, ani na treść wyroku. Zaskarżone rozstrzygnięcie podlegało bowiem uchyleniu z przyczyn podanych wyżej.

Reasumując, organ nadzoru nie wykazał dostatecznych powodów dla podjęcia zaskarżonego rozstrzygnięcia. Naruszył podane w skardze przepisy, a zwłaszcza art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i z tego względu Sąd na podstawie art. 148 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 200 w/w ustawy
Powrót do listy

[Prawnik]

Krokowa ma Studium.

Wojewoda się nie odwołał od powyższych wyroków i stały się one prawomocne.